Vanop het dak observeert de jongen de wereld: de vrouw die haar hond uitlaat, de ontmoeting tussen de vrouw met de hond en de jonge man van de overkant… De jongen zit er al een tijdje, na de dood van zijn zusje. Niemand lijkt hem te zien, behalve het meisje met de fiets. In dit fragment ziet hij dat het meisje met de fiets wordt aangereden. Hij wil haar helpen, maar kan het niet, omdat dit hem doet denken aan de dood van zijn zusje. In het volgende hoofdstuk ziet de jongen niet meer alleen op het dak: de jonge man van de overkant zit bij hem. Ook hij mist iemand: de jonge vrouw met de hond. Samen kijken ze naar de sterren en delen verdriet. Toch eindigt dit fragment met een sprankel hoop en troost.