De ijsbeer en de potvis: vijand of goudmijn?

Wanneer Willem Barentsz met zijn medereizigers in 1596 moest overwinteren op Nova Zembla ontdekten ze dat ze beter op poolvossen konden jagen dan op ijsberen: meerdere keren werd een bemanningslid gedood door een ijsbeer. Wat die ijsbeer zich toen helemaal nog niet kon voorstellen, is hoe leefwijze van de moderne mens in de 21e eeuw zijn voortbestaan ernstig zou bemoeilijken. Ook de potvis dreigde in het midden van de twintigste eeuw uit te sterven, maar door internationale afspraken is dat tot nog toe voorkomen en heeft de walvispopulatie zich kunnen herstellen.
p. 40 -44
kernwoorden: ijsbeer, zeehond, grondeekhoorn, poolvos, Willem Barentsz, Nova Zembla, het Behouden Huys, CO2, methaan, broeikasgas, afnemende biodiversiteit, walvis, baleinen, potvis, spermaceti-orgaan, amber, spuitgat, harpoen, Internationale Walvisvaartcommissie (IWC), PETA, Greenpeace

Dit fragment mag uitsluitend voor educatieve doeleinden worden gebruikt en niet verder worden verspreid.
Spring naar de inhoud