Vader David beschrijft zijn zoon Nic, die met een methverslaving worstelt. Hijzelf probeert er alles aan te doen om zijn zoon te helpen, ook vanuit zijn eigen ervaring met de AA. Hij vertelt hoe hij als schrijver in dit proces niet alleen troost vindt in zijn eigen schrijven, maar ook in de verhalen van anderen want zijn verhaal mag dan niet uniek zijn, het lijkt wel universeel…