Holle bomen

Sommige uitspraken komen voort uit oppervlakkige waarnemingen en worden vluchtig geuit, zo ervaart het hoofdpersonage in dit gedicht tijdens het buurtcomité. Het hoofd van de afdeling potten bakken van de kunstacademie beweert namelijk dat de populieren hol zijn door de ouderdom en omgehakt moeten worden. In de douche - de plaats waar het water ons met werkelijkheid overspoelt - volgt een reflectie over de holte in potten en bomen, dat als een positief begrip wordt gezien. Toch was het loos alarm: zo vluchtig als de uitspraak tot stand kwam, dacht niemand er later nog aan terug en werd het nooit meer opgebracht.