In een kroeg bespreekt de verteller met een vriendin de uitdagingen van het streven naar wereldverbetering. Ze erkennen hun ‘kleinburgerlijkheid’ en bespreken de complexiteit van het nastreven van hogere doelen die opoffering vereisen. De verwijzing naar de Russische film ‘Loveless’ wordt gebruikt om de uitzichtloosheid van bepaalde situaties te benadrukken, waarbij de verloren toekomst van een weglopende jongen symbool staat voor een generatie zonder perspectief. Kunstenaars als Andrej Zvjagintsev en Andrej Tarkovski worden genoemd als meesters in het verpakken van kritiek in metaforen, waarbij de zoektocht naar zin en hoop centraal staat.