Toen Hind Eljadid nog een kleuter was, gingen haar ouders uit elkaar. Het werd een vechtscheiding, met zelfs letterlijk geweld en een contactverbod. Hind bleef bij haar moeder wonen, samen met haar zus Fatima-Zahra, in den Dam, een achterstandswijk in Antwerpen waar armoede zo alledaags was dat het nauwelijks nog opviel. Ondertussen werd hun moeder steeds zieker en magerder. In haar boek “Kruimeldief” beschrijft Eljadid deze periode, voornamelijk in proza maar soms ook in de krachtige stijl van spoken word. Het is een rauw verhaal over opgroeien aan de rand van de samenleving en het vroeg moeten dragen van grote verantwoordelijkheden. In dit fragment beschrijft Hind haar moeder op haar manier: onverbloemd.