Onderzoekers registreerden de ‘gesprekken’ van 53 soorten zeedieren waarvan men niet dacht dat ze met geluid communiceerden. De idee dat dieren zoals mensen ‘praten’ is daarmee achterhaald. We hebben een nieuwe kijk nodig op hoe talig dieren zijn.
De tongzoen is wellicht niet ontstaan in India, maar wel in Mesopotamië en reisde na veroveringen de wereld rond. Naast plezier verschaffen, had de liefkozing ook een biologische functie.
Te laat komen is bijzonder ergerlijk, maar dat is niet altijd zo geweest. Te laat komen is enerzijds cultureel bepaald, maar anderzijds ook deel van een machtsspel.
Toiletpapier an sich is niet meer zo recent. Hoewel het pas in de tweede helft van de 19de eeuw op de westerse markten kwam, wordt er in een Chinese tekst uit de zesde eeuw al vermelding gemaakt van een vroege vorm van toiletpapier. Voordien gebruikte men in veel samenlevingen schoonmaakstokken, objecten die veel weg hebben van onze moderne wc-borstels.
Geeuwen doen we allemaal. De algemene veronderstelling is dat we geeuwen omdat we moe zijn. Toch lijkt nieuw onderzoek te suggereren dat we geeuwen om een foute spierspanning te compenseren of om onze hersenen af te koelen. Mogelijks heeft het bovendien een sociale en communicatieve functie. Ook dieren geeuwen, trouwens!
Drie generaties Maori vrouwen spreken zich uit over het belang van hun eigen taal. De taal, die ze vroeger niet mochten spreken. Kinderen kregen stokslagen op school als ze het toch deden. Daardoor stierf de taal bijna uit. Dankzij een jarenlange emancipatiestrijd kwam langzaam het besef bij alle inwoners van Nieuw Zeeland hoe belangrijk de inheemse taal en cultuur is. Dit mag niet verloren gaan!
Acht leeft een eenzaam en eentonig leven. Elke dag is hetzelfde en om haar heen leven nog duizenden anderen hetzelfde bestaan. Toch voelt Acht zich anders en ze droomt vaak van een andere wereld. Maar anders zijn is verboden. En daardoor loopt Acht gevaar.
Kernwoorden: dystopisch verhaal, identiteit, anders zijn, autoriteit, eenzaamheid
Lanya is 14 jaar als zij wordt ‘weggegeven’ (uitgehuwelijkt). Als jong meisje is ze met haar ouders en zusje uit Irak gevlucht. Ze groeit op in Nederland, bij een pleeggezin. Na zeven jaar woont Lanya weer bij haar ouders. Zij vinden haar te veel ‘verwesterd’ en willen dat ze zo snel mogelijk trouwt met iemand uit Koerdistan. Lanya wil niet trouwen; ze wil naar school en hecht waarde aan haar vrijheid. Een groot dilemma volgt: onderduiken en je ouders nooit meer zien, of teruggaan naar Irak en trouwen met een man die je nog nooit hebt gezien.
De levens van Lanya is een waargebeurd verhaal, beschreven vanuit het oogpunt van Lanya. Mirjam Oldenhave was de pleegmoeder van Lanya. Zij heeft het verhaal van Lanya op papier gezet.
In twee verhalen vertellen jongeren over de wereld zoals zij die graag zouden zien.
We voelen mee met mensen, of ze nu ver of dicht van ons staan. Maar, is het ook mogelijk om mee te voelen met de natuur en elementen die eigenlijk zelf geen gevoelens hebben?
