Te laat komen is bijzonder ergerlijk, maar dat is niet altijd zo geweest. Te laat komen is enerzijds cultureel bepaald, maar anderzijds ook deel van een machtsspel.
Pieter Klein probeert een antwoord te verzinnen op de titelvraag naar aanleiding van een rapport dat gewag maakt van de martelpraktijken van de CIA na 9/11. Hij probeerde het eerst te rationaliseren via de ‘war on terror’ en de noodzaak, maar kwam tot andere inzichten na een rapport over iemand in Guantanamo Bay die daar ten onrechte had vastgezeten… Hij eindigt met de bespiegeling dat wie wraak wenst voor onrecht, zich tot het recht moet wenden.
Drie generaties Maori vrouwen spreken zich uit over het belang van hun eigen taal. De taal, die ze vroeger niet mochten spreken. Kinderen kregen stokslagen op school als ze het toch deden. Daardoor stierf de taal bijna uit. Dankzij een jarenlange emancipatiestrijd kwam langzaam het besef bij alle inwoners van Nieuw Zeeland hoe belangrijk de inheemse taal en cultuur is. Dit mag niet verloren gaan!
Acht leeft een eenzaam en eentonig leven. Elke dag is hetzelfde en om haar heen leven nog duizenden anderen hetzelfde bestaan. Toch voelt Acht zich anders en ze droomt vaak van een andere wereld. Maar anders zijn is verboden. En daardoor loopt Acht gevaar.
Kernwoorden: dystopisch verhaal, identiteit, anders zijn, autoriteit, eenzaamheid
Humor in teksten laat zich niet vatten met een smiley. Helaas zijn we het gewoon om onze intentionele grap van een smiley te voorzien. Dit fnuikt onze spontane en vooral fijne en subtiele humor, volgens Christophe Vekeman.
We voelen mee met mensen, of ze nu ver of dicht van ons staan. Maar, is het ook mogelijk om mee te voelen met de natuur en elementen die eigenlijk zelf geen gevoelens hebben?
Naar aanleiding van de Tax Liberation Day, die in België en Nederland steeds later valt, toont de auteur aan dat hoewel de beladingsgraad erg hoog is, het geld ook wel effectief terugvloeit naar waardevolle onderdelen van de maatschappij.
In “Thuis draag ik bij me” reizen we mee met Wassim, Laila en Romeo, die alle drie hun thuisland Syrië zijn ontvlucht. De jongeren ontmoeten elkaar in Turkije, waar ze de illegale oversteek naar Lesbos zullen maken. Dit fragment betreft de start van hun helse reis, beschreven vanuit het oogpunt van Romeo.
Jasper Jonckers wordt als meisje geboren, maar weet dat dat niet klopt. Zijn moeilijke, stugge vader zal nooit accepteren dat hij zich een jongen voelt en als man door het leven wil gaan. Met zijn moeder heeft hij een hele goede band, maar zij is ernstig ziek en zal niet lang meer leven. Op haar sterfbed vertelt hij haar dat hij in transitie gaat. Zij begrijpt hem. Dan mag de hele wereld het ook weten en plaatst hij een bericht op Facebook.
Samen met jongerenvertegenwoordigers van 6 politieke partijen stelden jongeren van Milieudefensie een manifest op voor een groen klimaatbeleid, dat werd overhandigd aan partijleiders. Het werd in 3 dagen tijd ruim 10.000 keer ondertekend. Geen smoesjes meer: “Het staat er precies: dit is wat jongeren in Nederland willen, en zo pak je dat aan.”
