In erg rijke taal en zeer associatief contempleert Sandy de verschillende mogelijkheden qua gezelschap. Zijzelf weidt verder uit over de radio die ze van haar vader had gekregen maar die het ene na het andere leugenachtige, vernietigende, hypocriete stuk informatie spuit. Ze eindigt met te vertellen op welk moment ze exact haar geloof in de mensheid verloor.
