De tekst kan gebruikt worden als een introductie op het thema ‘plastic’. De tekst beantwoordt vier vragen: 1. Heeft het zin om plastic te recyclen? 2. Waar blijft al dat plastic? 3. Komt plastic ook in ons lichaam terecht? 4. Hoe halen we het plastic uit de oceaan?
In het poëtische ‘Odes’ schrijft David Van Reybrouck (bekend van Congo en Revolusi) korte lofdichten aan elementen uit zijn leven; er is een ode aan de ex, een ode aan de jaloezie, een ode aan Leonard Cohen en een ode aan Parijs. In dit korte, erg poëtische tekstje gaat Van Reybrouck het gesprek aan met de kinderen die hij niet heeft.
In ‘Bloei’ verzamelde Marita de Sterck tientallen volksverhalen uit de hele wereld. Het thema is steeds meisjes die vrouwen worden. In dit sprookje van de Toearegs in Algerije volgen we Jedjiga, een beeldschoon meisje dat wordt opgevoed door een slang.
Geslachtsdelen, je kan ze gewoon bij naam noemen, zoals penis en vagina. Maar welke andere namen worden hiervoor nog gebruikt? In dit fragment vertelt de auteur dat er in Zweden wel een leuk woord bestond voor ‘penis’, maar niet voor ‘vagina’. Daar ging men dus naar op zoek, met ‘snippa’ als resultaat. Dat bleek ook goed samen te gaan met ‘snopp’ (penis), ‘snopp’ en ‘snippa’ dus. Ook in Nederland ging men op zoek naar een leuke benaming voor ‘vagina’: dat werd ‘poenie’, dat prima past bij ‘piemel’.
Vanop het dak observeert de jongen de wereld: de vrouw die haar hond uitlaat, de ontmoeting tussen de vrouw met de hond en de jonge man van de overkant… De jongen zit er al een tijdje, na de dood van zijn zusje. Niemand lijkt hem te zien, behalve het meisje met de fiets. In dit fragment ziet hij dat het meisje met de fiets wordt aangereden. Hij wil haar helpen, maar kan het niet, omdat dit hem doet denken aan de dood van zijn zusje. In het volgende hoofdstuk ziet de jongen niet meer alleen op het dak: de jonge man van de overkant zit bij hem. Ook hij mist iemand: de jonge vrouw met de hond. Samen kijken ze naar de sterren en delen verdriet. Toch eindigt dit fragment met een sprankel hoop en troost.
Sterrenkundigen hebben het superzware zwarte gat SgrA* in het centrum van de Melkweg voor het eerst kunnen fotograferen. Dit artikel beschrijft hoe ze dat gedaan hebben en hoe lang ze daarmee bezig zijn geweest.
Langs de lange laan van een landhuis staan aan weerszijden hoge, deftige populieren. Bij een storm waait er eentje om en de tuinman plant per ongeluk geen nieuwe populier, maar een wilg. Nu is de wilg wel familie van de populier maar hoort volgens hen bij de ordinaire tak van de familie met zijn kromme takken en korte stam. Dat laten ze hem elke dag hooghartig weten. Tot op een dag de landheer langskomt en in de schaduw van de wilg bijkomt van de zon.
Het boek speelt zich af in de Rotterdamse dierentuin tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het vertelt de waargebeurde belevenissen van de dieren en hun verzorgers. In dit verhaal gaat het over de roofdieren van de roofdierengalerij. Als de hokken bij een beschieting beschadigd raken moet de directeur van de dierentuin een moeilijke beslissing nemen: de roofdieren moeten worden afgemaakt om te voorkomen dat ze ontsnappen en de mensen in de stad in gevaar worden gebracht.
We leven in het Antropoceen, het tijdperk van de invloed van de mens. Wat betekent dat eigenlijk? Het verhaal van de mens begint rond een knisperend vuurtje in een tijd waarin we meer in harmonie met de natuur leefden. Er was geen scheiding tussen mens, natuur en het ‘bovennatuurlijke’. Inmiddels heeft de mens het goddelijke uit de natuur gehaald. Waar we ooit begonnen als jagers en verzamelaars rond een kampvuur, stoken we inmiddels de planeet een graadje warmer.
Als we naar de geschiedenis kijken, zien we dat de plek van de mens op aarde enorm veranderde. Hoe is de impact van de mens steeds groter geworden? En wat vinden we hier eigenlijk van?
Kernwoorden: natuur, Antropoceen, mensheid, klimaatverandering, wereldbeeld
In deze tekst vraagt een kind wat het kan doen om te voorkomen dat haar ouders ruzie maken en beter met elkaar omgaan. Andere kinderen reageren op deze vraag. Ook Stine en Frank geven tips.
Er wordt verwezen naar een Oikos, het huishouden in het Oude Griekenland. Om alles in goede banen te leiden moest er vergaderd worden.
